فروشگاه فایل اطلس

عدس از قديمي ترين منابع غذايي گياهي بشر است و عمر آن به قدمت تاريخ كشاورزي است. از عدس هم در قرآن (سوره بقره آيه 61) و هم در انجيل نام برده شده است. وجود بقاياي دانه هاي عدس در مقابر مصري به 2300 سال قبل از ميلاد مسيح مي رسد. كشت آن در مصر، جنوب اروپا و غرب آسيا در قديم رواج داشته و از اين مناطق بعداً به شمال اروپا، هندوستان، چين و بطرف غرب تا اتيوپي پراكنده گرديده است. كشورهاي عمده توليد كننده عدس در دنيا عبارتند از هندوستان، تركيه، سوريه، پاكستان، اسپانيا و بنگلادش. در ايران كشت عدس بيشتر به استانهاي شمال غربي و غرب كشور اختصاص يافته است.

منشاء عدس به نظر مي رسد از كشورهاي شرق مديترانه مثل آسياي صغير، يونان و مصر باشد كه از آنجا به طرف هند گسترش يافته است. كشت آن بعداً در اروپا، آفريقا و آمريكا رواج يافته است. 

كليات گياه شناسي

عدس يكي از حبوبات است كه از قديم الايام در اكثر نقاط دنيا كشت مي شده است . گيه شناسان اعتقاد دارند كه عدس حتي قبل از تاريخ نيز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئين بسيار غي است و دربين گياهان فقط لوبياي سويا بيشتر از عدس پروتئين درد .

عدس گياهي است يكساله كه ارتفاع آن بيش از 30 سانتيمتر نيست . برگهاي آن داراي 6 تا 14 برگچه مي باشد كه در انتهاي آن پيچك قرار درد . گلهاي عدس رنگ سفيد و داراي رگه هايي به رنگ بنفش است . ميوه آن غلاف كوچكي است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .

عدس دو نوع است :

1)عدس رسمي كه دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مايل به زرد است .

2)عدس ريز يا عدس قرمز كه دانه هاي آن ريز و به رنگ قرمز مي باشد .